نامگذاری روز نیروی دریایی ارتش

«امام خمینی قدس سره»: به مناسبت رشادت ها و دلاور مردی های نیروی دریایی ارتش در دفاع از جزایر، بنادر، سواحل و دریاهای كشور و به ویژه دفاع از آبادان و خرمشهر و آب های نیلگون خلیج فارس در دوران جنگ تحمیلی و در نطفه خفه كردن نیروی دریایی دشمن بعثی، در ابتدای دوران دفاع مقدس، با تأیید امام قدس سره هفتم آذر روز نیروی دریایی ارتش نام گرفت تا همه ساله حماسه ی با شكوه دریادلان نیروی دریایی و یاد شهدای عزیز و گرانقدر دریایی گرامی داشته شود.

هفتم آذر سالروز حماسه آفرینی پرسنل ناوچه ی موشك انداز «پیكان» می باشد. یوم الله هفتم آذر تبلور ایثار و جان فشانی های پرسنل قهرمان و جان بر كف نیروی دریایی در برقراری ثبات و امنیت در آ ب های نیلگون خلیج فارس و دریای عمان می باشد.

 عملیات مروارید

پرسنل نیروی دریایی در دوران دفاع مقدس حماسه های بزرگ آفریدند. دشمن بعثی با بسیج كامل نیروی دریای و هوایی خود از پایانه های صدور نفت «البكر» و «الامیه» مراقبت می كرد. علی رغم چنین حالتی، سپید جامگان نیروی دریایی در ششم آذر 1359، به این سكوها تاختند و با همكاری تیزپروازان نیروی هوایی ارتش، ضمن وارد آوردن ضربات كوبنده بر پیكره ی نیروی دریایی و هوایی دشمن، بیش از دو سوم این پایانه ها را منهدم كرده و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران را بر مرتفع ترین دكل این پایانه ها به اهتزاز در آوردند.

پایانه های نفتی البكر و الامیه از بزرگترین مراكز صدور نفت است كه در شمال خلیج فارس، در دهانه ی خور عبدالله، نزدیك جزیره بوبیان كویت قرار گرفته و از شاهرگ های حیاتی اقتصاد عراق از طریق دریا به حساب می آید. در این نبرد دریایی سخت، دو فروند ناوچه ی موشك انداز از نوع «اوزا» و 13 فروند از هواپیماهای جنگنده ی دشمن به قعر آب های خلیج فارس فرستاده شد. به علاوه تعدادی از تكاوران دریایی عراق كشته و تعدادی نیز به اسارت در آمدند.

دشمن بعثی برای جبران این شكست ها در شب هفتم آذر 1359، با اعزام تعدادی شناور جنگی از طریق بندر نظامی «ام القصر» در خور عبدالله، سعی در باز پس گیری پایانه ها كرد كه در این مصاف، 1 فروند از شناورهای عراقی غرق و 2 فروند صدمه دیده و بقیه از صحنه ی عملیات گریخته و به ام القصر بازگشتند. در سپیده دم هفتم آذر  1359، دشمن با تمام قوا از هوا و دریا با برخورداری از پشتیبانی لجستیكی و اطلاعاتی كشورهای منطقه و آواكس ها و ماهواره های كشورهای استكباری و یاری گرفتن از تأسیسات نظامی ساحلی كشورهای نزدیك صحنه ی عملیات، بار دیگر در صدد باز پس گیری این پایانه ها برآمد. اما در یك مصاف نابرابر ناوچه ی پیكان به تنهایی توانست تعداد دیگری از كشتی ها و هواپیماهای عراقی را از صحنه ی عملیات خارج كند.

سرانجام پس از ساعت ها نبرد بی امان، هنگام ظهر 7 آذر 1359، در حالی كه دلاورمردان آخرین گلوله های خود را به سوی دشمن نشانه می رفتند، ناوچه ی پیكان مورد اصابت چند موشك قرار گرفت و با پرسنل شجاع خود در شمال خلیج فارس، در دل آبهای گرم و نیلگون آن جای گرفت و صفحه ی زرین دیگری بر تاریخ نبردهای دریایی كشور افزوده شد و نتیجه ی این مصاف، انهدام بزرگترین پایانه های صدور نفت منطقه و از كار انداختن بیش از 50% از توان رزمی نیروی دریایی عراق، بود.

این نبرد آنچنان در روحیه ی افراد دریایی دشمن اثر گذاشت كه تا پایان جنگ حركت چندان مهمی در دریا از آنها مشاهده نگردید. و فعالیت دریایی دشمن، با استفاده از هواپیماها و تجهیزات اهدایی از شرق و غرب، از جمله میراژها و سوپر اتانداردها، محدود به حمله ی ناجوانمردانه علیه هدف های غیر نظامی و بی دفاع كشتی های تجاری و نفتكش ها شده بود. جان بركفان دریایی با اجرای عملیات های مختلف در آب ها، سواحل و بنادر كشور به ندای هم رزمان شهید خود پاسخ مثبت دادند و تا پایان دفاع، بنادر و خطوط كشتیرانی و جریان صدور نفت را باز نگه داشته و از آب های سرزمینی و سواحل و جزایر كشور به خوبی دفاع كردند.
 نیروی دریایی و رویارویی مستقیم با امریكا

در روز 29 فروردین 1367، هم زمان با روز ارتش، برگ زرین دیگری بر افتخارات نیروی دریایی ارتش اضافه گردید. در این روز پرسنل شجاع ناوشكن های «سهند» و «سبلان» و ناوچه ی «جوشن» در یك مصاف نابرابر در مقابل نیروهای متجاوز امریكایی ایستادند.رشادت ها و جان فشانی های دلیرمردان ناوشكن سهند آن چنان باعث حیرت دشمن گردید كه لب به تعریف و تمجید گشودند. سهند در حالی كه مورد اصابت چندین فروند موشك امریكایی قرار گرفته بود و قسمت های زیادی از آن در شعله های آتش می سوخت و آرام آرام در خلیج فارس فرو می رفت، خدمه ی فداكارش آن را ترك نكردند و تا آخرین لحظات با شلیك آخرین گلوله های خود خشم و انزجار خویش را نثار دشمن كردند.

بازرسی و كنترل كشتی های خارجی

نیروی دریایی در طول جنگ در اجرای سیاست ابلاغی مبنی بر توقیف كشتی هایی كه دارای كالاهای مشكوك به مقصد عراق بودند، وظیفه ی مهمی را بر عهده داشت و بر این اساس ضمن نظارت بر تردد كشتی هایی كه از طریق تنگه ی هرمز وارد خلیج فارس و دریای عمان می شدند، به بازرسی و بازپرسی آنها می پرداخت، و در این رابطه صدها كشتی مورد بازدید قرار گرفت.

 نیروی دریایی و جنگ زمینی

حضور نیروی دریایی در صنه های نبرد زمینی و حماسه هایی كه تفنگداران و تكاوران این نیرو در حفظ آبادان و شكستن محاصره ی دریایی آن در اوایل جنگ تحمیلی آفریدند، به ویژه در مقاومت چهل و چند روزه رزمندگان اسلام در خرمشهر قهرمان نیز قابل تقدیر است. همچنین درگیری واحدهای شناور این نیرو با دشمن در قبل از حمله ی سراسری 31 شهریور 1359، كه منجر به نابودی تعدادی از واحدهای شناور عراق در اروند رود گشت، نشان دهنده ی پیشتازی و جلوگیری از هجوم و تجاوز دشمن بوده است.

 مأموریت اصلی نیروی دریایی

نیروی دریایی وظیفه ی خطیر حفاظت از سواحلی به طول بیش از 3000 كیلومتر در شمال و جنوب و همچنین دفاع از آب های ساحلی و منابع حیاتی و استراتژیك كشور را به عهده دارد و همواره به عنوان یك وزنه ی تعیین كننده در منطقه ی خلیج فارس و دریای عمان به حساب می آید. این نیرو با یگان های شناور دریایی، تفنگداران و تكاوران، اسكادران های هوانا و هوادریا – واحدهای پروازی نیرو – و با غواصان آبدیده و یگان های زیر سطحی كیلو كلاس بر حوزه های تحت حفاظت و حراست خود در خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر تسلط كامل دارد و هر نوع فعالیتی را از سوی دشمن در محدوده ی قانونی خود خنثی می نماید.

ناوهای جنگی كشور ایران با توجه به حضور دریایی قدرت های جهانی در اقیانوس هند و دریای عمان، در طول جنگ تحمیلی و پس از آن، دست به تدابیر امنیتی زده و با نظارت كامل بر حضور كشتی های جنگی بیگانه، آمادگی خود را جهت مقابله با تهدیدات احتمالی آنها حفظ كرده اند. اجرای مانورهای متعدد به نمایش گذاشتن توان رزمی، عملیاتی در منطقه استراتژیك خلیج فارس، در مقاطع حساس دوران دفاع مقدس و پس از آن تاكنون، نشان دهنده ی حضور قدرتمندانه ایران در منطقه و حاكمیت آن بر آب های خلیج فارس بوده و هست.