تاریخچه استفاده از عصای سفید برای نابینایان

استفاده از عصاي سفيد بـه شكل امروزي و بعنوان نمادي براي شناخت نابينايان، بـه بعد از جنگ جهاني اول برمي‌گردد. درسال 1921م. عكاسي از شهر بريستول انگلستان بنام جيمز بيگز – كه در اثر سانحه‌اي بينائي خود را از دست داده‌ بود- براي در امان ماندن از گزند وسائل نقليه در خيابان‌هـای اطراف محل زندگي‌اش ابتكار استفاده از عصاي سفيد را از آنِ خود كرد تا بـه راحتي براي همگان قابل ديد باشد.

پس از آن دو تن از برجسته‌ترين محققان آمريكائي بنام‌هـای دكتر ناول‌ پري «رياضيدان» و دكتر جاكوپس تن ‌بروك «حقوقدان»؛ توانستند قانوني‌ در پانزدهمين روز از ماه اكتبر بعنوان قانون عصاي سفيد بـه تصويب برسانند و اين روز را، بعنوان روز جهاني نابينايان نامگذاري كنند. در اين قانون، تمامي حقوق اجتماعي فرد نابينا بعنوان عضوي از جامعه‌ي متمدن، انعكاس يافته اسـت.

به ان کسی که چشم هایش نمیبیند، یک عصای سفید بدهید؛

و به کسانی که با چشم قلبشان نمی بینند ؛ صد عصای سیاه ؛

بگذار شدت مصیبت را همه ی بدانند …

روز عصای سپید بر روشندلان عزیز گرامی باد