|
هر كس روز اوّل ماه رجب را به اشتياق ثواب و پاداش الهى روزه بگيرد، بهشت بر او واجب گردد. و هر كس يك روز در وسط ماه رجب روزه بگيرد در مثل ربيعه و مضر (كه دو طايفه پرجمعيّت بودند) شفاعت كند. و هر كس يك روز در آخر آن روزه بگيرد، خداوند او را از اهل بهشت قرار داده و شفاعت او را در مورد پدر، مادر، پسر، دختر، خواهر، برادر، عمّه، عمو، خاله، دائى، آشنايان و همسايگانش بپذيرد گرچه در ميان آنان كسى باشد كه سزاوار دوزخ است.( عبداللَّه بن صالح هروى از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: هر كس روز اوّل ماه رجب را روزه بگيرد، خداوند از او خشنود گردد؛ روزى كه اورا ديدار كند. هر كس دو روز از ماه رجب را روزه بگيرد، خداوند از او راضى باشد روزى كه او را ديدار كند. و هر كس سه روز از ماه رجب را روزه بگيرد، خداوند از او خشنود گردد و او را خشنود سازد و كسانى كه با او مرافعه دارند راضى سازد؛ روزى كه او را ديدار كند يعنى روز قيامت. و هر كس هفت روز از ماه رجب را روزه بگيرد، درهاى هفت آسمان براى روح اوگشوده گردد چون بميرد تا آنكه به ملكوت اعلى رسد. و هر كس هشت روز از ماه رجب را روزه بگيرد، درهاى هشتگانه بهشت براى او گشوده گردد. و هر كس پانزده روز از ماه رجب را روزه بگيرد، هر حاجتى كه دارد برآورده شود مگر آنكه درخواست او در گناه يا قطع رحم باشد. و هر كس تمام ماه رجب را روزه بگيرد از گناهانش بيرون آيد مانند روزى كه ازمادر متولّد گشته باشد و از آتش دوزخ آزاد و همراه برگزيدگان نيكوكار وارد بهشت شود. حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند: من صام يوم الثامن والعشرين من رجب، كان صومه لذلك اليوم كفّارةتسعين سنة.( كسى كه روز بيست و هشتم ماه رجب را روزه بگيرد روزه او در آن روز، كفّاره نود سال است. حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند: من صام يوم التاسع والعشرين من رجب، كان صومه ذلك اليوم كفّارةمائة سنة. كسى كه روز بيست و نهم ماه رجب را روزه بگيرد روزه او در آن روز، كفّاره صد سال است. حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند: من صام يوم الثلاثين من رجب غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر. كسى كه روز سى ام ماه رجب را روزه بگيرد، خداوند گناهان گذشته و آينده او را مى آمرزد.
|